Γιώργος Μαυρίδης: «Ο σκύλος είναι ευθύνη και όχι δέσμευση»

Η σχέση του Γιώργου Μαυρίδη με τη Μόλι είναι πολυσυζητημένη, αφού παραμένει σταθερή στο χρόνο με τον έρωτά τους όλο και να μεγαλώνει… Η Μόλι είναι πλέον 13 ετών και ο Γιώργος την αποκαλεί «γιαγιά», αλλά εκείνη δεν πτοείται και συνεχίζει να παίζει με την ίδια «κουταβίσια» αφέλεια.

Μπορεί κάποιοι να θεωρούν υπερβολική την αντιμετώπιση ενός ζώου ως πραγματικό άνθρωπο, αλλά η ομάδα του TaxiPet ανήκει σ’ εκείνους που πιστεύουν ότι τα κατοικίδια μαθαίνουν κοντά μας να ζουν και να λειτουργούν ως άνθρωποι. Μάλιστα αρκετές φορές μοιάζουν να πράττουν πιο ανθρώπινα κι από τους ανθρώπους.

Αυτή τη φορά επιλέξαμε να μιλήσουμε με τον Γιώργο Μαυρίδη, που μας αρέσει γιατί έχει χτίσει μία υπέροχη σχέση με τον σκύλο του τη Μόλι και γιατί είναι ένας ωραίος, αυθεντικός τύπος.

Η Μόλι είναι το πρώτο κατοικίδιο που είχες ποτέ;
Όχι είχα και άλλα κατοικίδια, σκύλους, γάτες, πολλά και διάφορα ζωάκια.

Τι σε συγκινεί πιο πολύ στη Μόλι και έχεις δεθεί τόσο μαζί της;
Είμαι ένας άνθρωπος που με συγκινούν γενικότερα τα ζώα και δένομαι μαζί τους, γιατί προσφέρουν αγάπη. Αν δεχθείς αυτή την αγάπη, την ανταποδώσεις και προσφέρεις με την ίδια ανιδιοτέλεια, έχεις να μάθεις πολλά. Και κυρίως πως να αγαπάς!

Την είχες από κουτάβι;
Ναι από περίπου 40- 50 ημερών κουταβάκι.

Τελικά ο σκύλος είναι δέσμευση;
Ο σκύλος είναι μία μεγάλη ευθύνη, όχι δέσμευση. Όταν πάρεις την απόφαση να αποκτήσεις κατοικίδιο, θα πρέπει να είσαι σίγουρος ότι η ζωή που κάνεις, συμβαδίζει με τη ζωή του. Το ζώο πρέπει να το έχεις μαζί σου, ώστε να γίνει πιο έξυπνο, να σε καταλαβαίνει και να είναι κοινωνικό. Δε μπορείς να φεύγεις τακτικά και να το αφήνεις σε ξενοδοχείο. Θα γίνει κι αυτό, αλλά είναι καλό να έχεις κοντά σου ανθρώπους που ο σκύλος γνωρίζει και που εσύ εμπιστεύεσαι να τον αφήνεις σ’ εκείνους.

Η μικρή σου έκλεισε τα 13 χρόνια της. Παραμένει ακόμη κουτάβι σε συμπεριφορά;
Είναι όντως κουτάβι σε συμπεριφορά. Η αλήθεια είναι ότι έχει βαρύνει λίγο, κοιμάται περισσότερο αλλά παραμένει πειναλού και χαμογελαστή. Εγώ αυτό βλέπω στη Μόλι, να είναι πάντα ένα χαμογελαστό, στα δικά μου μάτια, σκυλάκι.

 

Έχεις θυμώσει ποτέ μαζί της;
Φυσικά και έχω θυμώσει. Ειδικά τα πρώτα τρία χρόνια που ήταν πιο άτακτη, μετά το βρήκαμε μεταξύ μας…

 

Ένιωθες τύψεις κάθε φορά που την αποχωριζόσουν για επαγγελματικά ταξίδια;
Κοίταξε να δεις, ναι ένιωθα τύψεις αλλά έπρεπε να το κάνω. Επίσης είχα φροντίσει η οικογένειά μου να είναι από νωρίς με τη Μόλι. Σκέψου, τα ανήψια μου έχουν μεγαλώσει μαζί της αφού έχουν την ίδια ηλικία. Οπότε ή την αφήνω στη μητέρα μου ή στην αδερφή μου με τα ανηψάκια ή σ’ έναν κολλητό φίλο μου που την έχει ζήσει πολύ.

 

Ποια είναι η αντίδρασή της όταν σε βλέπει ξανά μετά από καιρό;
Α, τον πρώτο καιρό μόνο χαρές δε μου έκανε. Θυμάμαι τα; Πρώτα τρία χρόνια ότι μου κρατούσε μούτρα, που την άφησα και έφυγα. Μετά από δύο με τρεις ημέρες άρχιζε τις χαρές!

 

Η Μόλι είναι ένας σκύλος ράτσας, που αν δεν κάνω λάθος ήταν δώρο. Αν επέλεγες μόνος σου ένα σκύλο, θα προτιμούσες την υιοθεσία;
Εννοείται και μάλιστα είμαι στη διαδικασία να υιοθετήσω ένα ζωάκι. Η Μόλι τα πάει με όλους καλά και ο κτηνίατρος μου λέει πως θα τη βοηθήσει η παρουσία ενός νεαρού ζώου, αφού θα της δώσει περισσότερη ενέργεια και θα την ανανεώσει.

Τι δε γουστάρει καθόλου η Μόλι;
Τίποτα όλα καλά, μόνο οι μύγες το καλοκαίρι την ενοχλούν.

 

Τι έχεις μάθει από εκείνη;
Πολλά αλλά κυρίως πως είναι να αγαπάς πραγματικά με ανιδιοτέλεια.

 

Τελικά τα ζώα καταλαβαίνουν τα πάντα;
Σίγουρα νιώθουν παρά πολλά και νομίζω ότι αυτό γίνεται ακόμη πιο έντονο στις περιπτώσεις που το ζώο είναι πολύ κοντά στον άνθρωπο. Όσο πιο κοντά, τόσο πιο πολλά καταλβαίνει. Διαφορετικά παραμένει πιο κοντά στη φύση του.

This website uses cookies to enhance your browsing experience. By browsing this website, you agree to the use of cookies.